Alweer bijna 3 weken thuis
… En das best even wennen. En toch ook weer niet want alles is eigenlijk gewoon hetzelfde gebleven. Maar 7 maanden is niet niks en best lang. En toch ook niet. Oftewel: double feelings!
Ik zal nog even vertellen hoe mijn reis verder door Mexico was. Nadat ik aangekomen was in het mooie San Cristobal de Las Casas ben ik weer een beetje verliefd op het mexicaanse geworden. Alles was
weer zo mexicaans: het eten, het leuke accentje, de muziekjes, de oude kevers... Heerlijk! Na 2 dagen in San Cristobal doorgereisd naar Palenque, de stad van een van de grootste Maya-ruines in
Mexico. De ruines liggen prachtig midden in de jungle en terwijl je je verbaasd over wat de Mayas hier 10duizenden jaren geleden allemaal hebben gebouwd, hoor je op de achtergrond de brulapen
tekeer gaan. Jammer vond ik het alleen dat het een heel toeristische attractie was en er ontzettend veel Nederlanders waren.
Na Palenque heb ik weer een busje gepakt om 6u te reizen naar Campeche, een stad aan de noordkust van het schiereiland Yucatan. Daar heb ik eindelijk een beetje gerelaxed want ik was het constant inpakken en reizen inmiddels best een beetje moe geworden. In het hostel heb ik een heel aardige Argentijnse vrouw leren kennen, Teresa, die me de stad liet zien en me vol glorie vertelde over haar ‘patria’ Argentina. Geweldig mens!
De volgende middag: op naar Merida, een van de meest typisch Mexicaanse steden op Yucatan. Hier vond ik het meteen al geweldig en wilde eigenlijk niet weg. Het hostel lag heel centraal, ik sliep op een soort van gangetje in de slaapzaal (nog nooit vergezeld van zoveel muggen een goede nachtrust gemaakt) en leerde superlieve mensen kennen. De eerste dag met 2 zwitserse meisjes de stad verkend en ’s avonds op stap geweest. De volgende dag werd ik meegevraagd met 2 mexicanen die ik ook van het hostel kende en die met een hele familie/ vriendengroep van hen naar de Maya ruine Uxmal gingen (jawel nog meer ruines). Ze hadden een busje en ik paste er makkelijk bij. Een geweldige dag gehad in het snikhete gebied van de ruines die ik overigens op mijn top3 lijstje zet, nu ik een echte kenner ben. Na de ruines zijn we nog naar de grotten geweest; een enorm uitgebreid gangenstelsel ondergrondt het schiereiland Yucatan en nog steeds is niet alles ontdekt. We konden naar beneden -glibber de glibber- en met nog eens 300 muggebeten extra, waarna we om stipt 20u de vleermuizen naar buiten konden zien vliegen. Het waren er denk ik wel duizenden en een heel bijzondere ervaring ondanks dat ik enigszins bang was een vleermuis in m’n haar te krijgen. Die avond was er een wekelijks zondag-spektakel bezig op het centrale plein in Merida, met dans, muziek en eten.
De volgende dag toch maar besloten te vertrekken ondanks dat ik nog best even had willen blijven. Maar het idee van zon, zee en strand lokte me toch naar Tulum, aan de andere (Caribische) kant van Yucatan. En dat was het waard! In de bus leerde ik Rita kennen, een al wat oudere mevrouw uit Chemuyil, die me uitnodigde om haar familie te ontmoeten, haar huis te zien en te eten. Heel lieve familie die me zelfs nog meevroegen naar Chetumal (in het zuiden) te gaan de volgende dag. Helaas had ik daar geen tijd voor, maar het laat maar zien hoe lief en open de mensen daar zijn! Ik verbleef in een hostel met 16 andere mensen op de kamer wat voor heel wat gesnurk zorgt. De laatste ruines (van Tulum) waren het ook absoluut waard door hun ligging aan de kust. De turquoise blauwe zee en het parelwitte strand maken veel goed. Daar heb ik me dan de rest van de dag ook goed vermaakt.
De laatste dag op naar Playa del Carmen waar ik me weer heb herenigd met de 2 zwitsersen Kerstin en Janine. Wezen stappen daar om de volgende dag na niet zo’n heel lange nacht en ook een beeetje aan de late kant naar het vliegveld in Cancun te vertrekken voor mijn vlucht naar Atlanta. Het was allemaal gelukt.
En zo kwam ik de 30e aan op Schiphol waar heel wat lieve mensen op me stonden te wachten! Super om zo thuis te komen en ook weer lekker verwend te worden door mamiii
Dat was het dan.. 7 maanden in Midden-America, in 5 landen geweest en zoveel mensen leren kennen.
Een geweldige tijd die voor herhaling vatbaar is!
Reacties
Reacties
Tesje!!
Wat een verhaal weer, en wat een haast! Hoe kan dat nou na 7 maanden, vond je het niet lan genoeg:P
Hoe is het nu thuis? Bevalt t wel een beetje?
Wanneer moet je weer naar school?
Kusje Ryanne
Hey allerliefste sis,
Wat een heerlijk afsluitend verhaal! Ik heb je verhalen met heel veel plezier gelezen en hoop dat ik je op je volgende reis (want ik weet dat die er alweer snel aankomt) weer zo kan volgen! In de laatste paar weken heb je in ieder geval weer een hoop meegemaakt en gezien zo te lezen.
Ik vond het erg gezellig en leuk om je op te halen de 30e. Ik ben onwijs blij dat je weer in Nederland bent. We hebben al een party gehad, maar dit weekend zetten we het feestje gewoon weer voort:)! Ik heb er zin in. Tot zaterdag lieve sis!
Dikke kus,
Esmée
Wat een reizen maak jij ook! Veel gedaan en meegemaakt! Heb zin om een goede reünie te houden met z'n viertjes, lekker ouderwets =) zal idd vast wennen zijn zo weer in NL. Ik nu op t vliegveld in HongKong, ben erover uit dat ik niet zo'n fan ben van vliegen, zo koud en lang en mensen.. kussie!
Lieve Tessa,
Je hebt alweer prachtig geschreven. Top! Fijn dat je weer thuis bent. Het wordt tijd dat ik weer eens met jou, Esmee en mama afspreek. Ik hoop jullie gauw te zien. Dikke kus voor jullie! Lita
Hoi Tessa,
We merken het dat je weer thuis en op hort bent.
Denk eraan ff rustig aan doen,want de school staat zo weer voor de deur.
En volgens mij moet je nog iets afmaken.
Wel weer een uitgebreid verslag Tessa.
Neem je het ook over voor je boek???
Voor nu, de hartelijke groetjes uit Aalsmeer en tot ziens.
O.Gerard en t.Joyce
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}